گردن زدند در حرم عشق، شور را

کشتار کرده اند محبان نور را

دارند دشمنان سبب خیر می شوند

نزدیک می کنند زمان ظهور را

روضه بپاست، دور حرم شیعه می کشند

کرببلاست، دور حرم شیعه می کشند

فریاد الغیاثِ عمه ی سادات شد بلند

مهدی کجاست، دور حرم شیعه می کشند

آقا بیا و فتنه ی دجال را ببین

در سوریه، قضیه ی گودال را ببین

آل یزید رحم به شیعه نمی کنند

آیین قتل صبر و لگد مال را ببین

... اما حسین و کرببلا چیز دیگریست

در قتلگاه، شمر به دنبال پیکریست

آقا، دو خط روضه؛ "خدا صبرتان دهد"

پایی به روی سینه و در دست خنجریست

خنجر به سمت حنجر مولا بلند شد

زینب – به روی پای خودش – تا بلند شد

ضربه، یکی... دو تا... و سه تا... تا دوازده

سر را برید و ناله ی زهرا بلند شد