من دست خالی آمدم،دستِ من و دامانِ تو

سر تا به پا دَرد و غمم،دردِ من و درمانِ تو

تو هر چه خوبی من بَدَم،بیهوده بر هَر در زَدم

آخر به این در آمدم باشم کنار خوان تو

من از همه در رانده ام،من رانده ای و امانده ام

یا خوانده یا ناخوانده ام اکنون منم مهمانِ تو

پای من از ره خسته شد،بال و پَرم بشکسته شد

هر در به رویم بسته شد جُز درگه احسانِ تو

گفتم مَنم در می زَنَم،گفتی به تو سر می زنم

من هم مُکرّر می زنم کو عهد و کو پیمانِ تو؟

سوی تو رو آورده ام ای خُم سبو آورده ام

من آبرو آورده ام کو لُطفِ بی پایانِ تو

حالِ من گوشه نشین با گوشه ی چشمی ببین

جُز سایه ی پُر مِهرتان جایی ندارم جانِ تو

من خِدمتی ننموده ام دانم بَسی آلوده ام

امّا به عُمری بوده ام چون خار دَر بُستان ِتو